[Oppdatering 28.3.2016: Det har kome ein oppfylgjarbloggpost: Kjøkengolvet og det som skjedde etterpå. Dei omtalte partane er Sverresborg Malerservice (golvlegging) og Tryg Forsikring. Entreprenøren er Norgeshus Fredheim & Paulsby.]
* * *
Vi flytta heim den 3. oktober. Då var det nøyaktig ti månader sidan brannen. Denne bloggposten kjem til å ha mange bilete, og skal handle om det nye kjøkengolvet vårt. For vi har altså hatt handverkarar der, og slikt vert det bloggpost av. Ein lang ein.
Kjøkenet var det einaste rommet hjå oss som måtte reparerast, og det fekk nytt golvbelegg i sommar. Då det gamle golvbelegget vart fjerna, forsvann også siste rest av røyklukt hjå oss. Under der fann dei dessutan det som kan vere skade frå sløkkjevatnet, og som no har vorte utbetra. Og for all del, det nye golvbelegget vart lagt pent og stort sett flatt. Men…
Kortversjonen
Heimen vår vart støva ned med sementbasert avrettingsmasse på sofa, bøker, fjernsynsapparat og anna over to etasjar. Så spruta dei avrettingsmasse oppover veggene utan å turke etter seg. Dei fjerna heller ikkje golvlistene på kjøkenet før dei tok bort det gamle golvbelegget, avretta golvet og la nytt golvbelegg. Dermed ligg det restar av det gamle golvbelegget langs veggene, golvet har vorte avretta fram til eit par centimeter unna veggen, golvlistene har vorte delvis nedmura i det som no er groper i golvet, og det nye golvbelegget ligg med solide gliper utanfor golvlistene.
Firmaet som har utført dette arbeidet, ser på oss som eig og bur der, som irrelevant part, for det er ikkje vi som er oppdragsgjevaren deira, men ein entreprenør som er betalt av forsikringsselskapet. Entreprenør og forsikringsselskap legg seg på si side ikkje opp i golvarbeidet.
Dette var kortversjonen.
Korleis kunne denne golvlista hamne nesten ein centimeter ned i eit nylagt golv, deretter verte tilsmurd med silikon, for til slutt å verte fjerna? Les og finn ut.
Bakgrunnen for arbeidet var at det gamle golvbelegget på kjøkenet måtte erstattast etter brannen. Det gamle golvbelegget låg oppå eit eldgamalt golvbelegg som også måtte fjernast i det høvet. Det eldgamle golvbelegget var hårete på undersida, og desse håra sat til dels fast i betongen. Derfor ville dei sparkle og avrette golvet før dei kunne leggje nytt golvbelegg.
Alt golvarbeidet er utført av eit veletablert målarfirma, for det er gjerne slike firma som legg golvbelegg (i motsetnad til parkett og laminat). Eg skal ikkje nemne namnet på firmaet her i denne bloggposten. For å unngå feilspekulasjonar vil eg berre presisere at dette målarfirmaet er eit anna firma enn golvfirmaet som leverte sjølve rullane med golvbelegg. Det nemnde forsikringsselskapet er ikkje vårt, det er (var!) burettslaget sitt, sidan kjøkenet vårt reint forsikringsmessig vart rekna som del av bygningsmassen.
Støvlegging
Stova var fullt møblert, og vart òg brukt som lager. Biletet er frå eit seinare tidspunkt.
Stova vår i 3. etasje var fullt møblert, støvfri og relativt nyvaska. Fredag 10. juli vaska vi i tillegg kvitevarene våre, og flytta kjøkenbord, mikro og meir frå kjøkenet og opp til stova fordi det var duka for golvarbeid på kjøkenet etter helga. Alt var fint og reint.
Forsikringsselskapet hadde pressa på for å få golvarbeidet gjort så fort som mogeleg, så då det vart oppdaga at vi hadde tenkt oss på ferie i år, vart arbeidet framskunda med ei veke. Å seie «så fort som mogeleg» på eit tidspunkt som var sju og ein halv månad etter brannen, er kanskje å ta i, men det som hasta med golvarbeidet no, var at den nye kjøkeninnreiinga vår, som skulle stå på kjøkengolvet, i staden stod på lager og genererte lagerleige for forsikringsselskapet, ettersom forsikringsselskapet hadde pressa på for å få kjøkeninnreiinga bestilt og produsert litt i hurten og sturten på vårparten, fordi det hasta sånn (omtalt her).
Det har faktisk heile tida hasta så mykje at då forsikringsselskapet tok med seg golvkatalog til oss frå målarfirmaet den 15. juni (meir hasta det altså ikkje, vi byrja å etterlyse golvinformasjon i mars), så fekk vi beskjed om å bestemme oss der og då. «Vi kan ikkje bestemme oss på fem minutt,» sa vi. «Å, kvifor ikkje?» spurde forsikringsselskapet. «Fordi dette er heimen vår, og vi skal bu her i mange år,» svarte vi. Vi hadde gjort litt forarbeid, og bestemte oss neste dag.
Då passa vi på å velje eit golvbelegg som det ikkje var leveringstid på, for dette var nemleg veldig viktig, slik som alt hasta no.
I alle fall, golvarbeidet tok til ein månad seinare, tysdag 14. juli, og så seint som onsdag kveld var alt reint og fint hjå oss.
Men på torsdag 16. juli, akkurat den dagen dei hadde avretta golvet, då dukka det plutseleg opp eit veldig fint og litt klissete støvlag i begge etasjane våre. Særleg ute på gangen i 2. etasje, der låg støvlaget tjukt. Men eit fint og tynnare støvlag låg også på fjernsyn, bøker, bord, sofa og alt anna oppe på stova i 3. etasje. Stova fungerte i tillegg som lager, så det var veldig mykje som vart støva ned. Vi har open løysing mellom etasjane, naturleg ventilasjon med stigande luft, og vifte attpå. Når vi oppheldt oss i området no, merka vi irritasjon i luftvegane etter få minutt.
Han som hadde oppsyn med arbeidet, kunne fortelje at den dagen hadde dei blanda rundt 30 sekker med avrettingsmasse utanfor inngangsdøra i 2. etasje, og då hadde dei late dørene stå opne. For det var så praktisk å la dørene stå opne, sidan dei gjekk ut og inn heile tida. Altså open inngangsdør og ei avhekta dør vidare inn frå gangen til kjøkenet.
Eit svært fint og ørlite klissete støvlag låg plutseleg overalt på dei romma der lufta hadde fri bane frå kjøken og ytterdør.
På reklamasjons-synfaringa i august slo ein av serviceleiarane i firmaet, han som hadde eit overordna ansvar for denne jobben, ettertrykkjeleg fast at dette ikkje var avrettingsmasse. Han trong ikkje eingong å sjå på støvet for å slå det fast: Dette var husstøv. Som hadde kome akkurat den 16. juli? «Husstøv kan kome fort,» var svaret.
Dessutan kunne det umogeleg vere avrettingsmasse, fortalde han, for avrettingsmassen vart blanda utanfor 2. etasje, og dette var 3. etasje. Støv frå avrettingsmasse kan ikkje flyge oppover. Og dessutan kunne det umogeleg vere avrettingsmasse, for det stod faktisk «dust control» på sekkene.
Det var ikkje interessant at ein annan av dei som var til stades, konstaterte at støvet smakte sement.
Ute på gangen i 2. etasje kunne serviceleiaren gå med på at støvet var avrettingsmasse, sidan folka hans hadde blanda rett utanfor med open dør. Som kommentar til at dei hadde late dørene stå opne under blandinga fordi det var så praktisk, kunne serviceleiaren stadfeste like ettertrykkjeleg og udiskutabelt at ja, dette var sant og visst, for folka hans gjekk ut og inn heile tida.
Serviceleiaren tilbaud seg å blande avrettingsmasse på nytt utanfor hjå oss med opne dører, slik at vi kunne få sjå med eigne auge kor umogeleg det var for støvet å flyge opp til 3. etasje. Vi tok ikkje imot tilbodet.
Det forsikringsselskapet som firmaet hans i siste instans jobba for, tok likevel rekninga for profesjonell spesialvask i september. Vi valde å ta hand om bøkene på eiga hand, med utstyr og råd frå proffane.
Men av eigeninteresse (helseomsyn og av omsyn til reinsing av sofa, bøker og fjernsyn) fekk vi likevel støvet på stova analysert i forkant av vaskinga. Kjemikarane kom og henta to støvlagde bokhylleplater, og tok dei med til laboratoriet. Støvet gav ein sterkt basisk reaksjon, og det inneheldt store mengder med kalsium. Analyserapporten konkluderte med at støvet sannsynlegvis inneheldt sement eller sementbasert avrettingsmasse.
Støvlegginga forseinka førebuingane våre til innflytting i to månader. Ikkje kunne det luftast, ikkje kunne vi setje opp bokhylla som låg klar til montering før brannen, ikkje kunne vi byrje å plassere innbu som stod lagra på stove, soverom, andre rom eller hjå saneringsfirma. Ingenting kunne gjerast før vaskinga var unnagjort i midten av september, under to veker før vi skulle flytte heim.
Sprut og søl
Men dei avretta altså golvet. Rundt tretti sekker med sementbasert pulver vart blanda med vatn, så vart blandinga boren inn dei opne dørene og tømd ned på golvet.
At dette kan sprute litt, må ein jo vente. Avrettingsmassen spruta oppover lister og vegger, og dei turka ikkje spruten bort etter seg. Det vil seie, dei «turka» jo litt, på ein måte, eller kanskje heller smurde, då dei anten smurde noko av avrettingsmassen langs nedre del av nokre av golvlistene, eller berre lét skvulpet renne av av seg sjølv, vi veit ikkje. For i alle fall, golvlistene vart altså ikkje fjerna før avretting, meir om dette seinare.
Alt dette sprutet fekk lov til å herde.
Avrettingsmassesprut på golvlist. Legg også merke til korleis avrettingsmassen ligg som smurd utover langs nedre delen av golvlista til venstre på biletet.
Avrettingsmassesprut på murvegg. Legg merke til den tilsølte og delvis nedmura kabelen.
Avrettingsmassesprut på panelvegg, førebels utan slipemerke.
Spruten stod høgt. Legg merke til bandet med avrettingsmasse nedst på golvlista.
På synfaringa i august la den aktuelle serviceleiaren seg flat, som han sa. Den no utherda avrettingsmassen skulle fjernast frå både vegger og lister, lovde han, medan han såg på den veggen der det var søla mest. Han lovde at han skulle gjere alt arbeidet sjølv.
To veker seinare kom han og fjerna avrettingsmasse. På panelveggen fekk vi no slipemerke i staden. På tvers av fibrane. Og avrettingsmassen er nesten borte både der og på golvlistene i nærleiken. Nesten. Avrettingsmassen har derimot ikkje vorte fjerna der det omsider kom ny kjøkeninnreiing i mellomtida (sjå mot slutten av bloggposten), m.a. der det var søla mest. No må ein nemleg leggje seg flat for å kome til under sokkelen der.
Avrettingsmassen vart fjerna sånn nesten. Slipestriper er tilførte.
Avrettingsmassen vart ikkje fjerna der ein no må leggje seg flat for å gjere det.
Golvlegginga i korte trekk
Som bakgrunn for resten av bloggposten:
Då dei fjerna det gamle golvbelegget, skar dei det bort langs eksisterande listverk, som altså ikkje vart fjerna fyrst. Det finst dermed framleis striper av det gamle golvbelegget under golvlistene.
Så sparkla dei og avretta golvet bort til golvlistene. Botnen på golvlistene hamna no under det nye golvnivået, nedi avrettingsmassen.
Til slutt la dei nytt golvbelegg med opptil ein halv centimeters glipe bort til dei same listene, og opptil 8–9 mm avstand til veggen der det ikkje var list under oppvaskbenken. Eg kjem tilbake til glipene mellom golv og golvlister om litt.
Nedmura kabel og nedmura lister
Ein elektrisk kabel i ope anlegg, som låg på det gamle golvet, vart ikkje flytta unna under golvarbeidet. I staden vart han delvis nedmura i avrettingsmassen. Det nye golvbelegget, som no ikkje fekk plass under kabelen, vart i staden skore til rundt kabelen.
Det fanst ein grunn til dette. Han som hadde oppsyn med arbeidet i juli, kunne på spørsmål etterpå fortelje at dei måtte hatt elektrikar for å løyse kabelen frå klipsa. Og ettersom dei ikkje er elektrikarar, så vart det slik i staden. Sjefen hans, altså den nemnde serviceleiaren, gjentok denne forklaringa nesten ordrett på synfaringa ein månad seinare.
Når ein skal utføre eit arbeid og ikkje sjølv har den naudsynte kompetansen, så meiner vi at ein skal bruke dei fagfolka som ein treng. Men altså, at dei trong elektrikar for å løyse kabelen frå klipsa? Vi har jo lagt denne forklaringa fram for ein faglært elektrikar, sjølv om vi visste svaret på førehand: Sjølvsagt trong dei ikkje elektrikar for å løyse på desse klipsa.
Kabelen har sidan vorte skifta ut, med den gropa i golvet det førte med seg.
Delvis nedmura elektrisk kabel som skapte grop i golvet då han seinare vart erstatta. Legg merke til korleis det nye golvbelegget er skore til på utsida av kabel og golvlist. Både kabel og golvlist låg opphavleg oppå det gamle golvbelegget, som gjekk heilt til veggen.
Men også golvlistene har vorte mura litt ned i avrettingsmassen. Dei har forkart kvifor: Dei var nemleg redde for å skade tapeten dersom dei løyste på golvlistene før golvarbeidet, så då trong dei snikkar, meinte dei, og dei er ikkje snikkarar. Så då vart det slik. For å unngå skade. Og dessutan gjekk den nemnde elektriske kabelen til dels langs den eine golvlista, og dei var jo ikkje elektrikarar heller.
Vi nemnde det for ein kollega av desse folka, ein som arbeider i eit anna firma, og som har dette som fag. «Dei sa at dei treng snikkar for å løyse på golvlistene,» sa vi. Han heldt nesten på å le, men var litt for høfleg. «Nei, dei treng ikkje snikkar,» sa han.
Entreprenøren som leigde inn dette firmaet, hadde forresten mang ein flink snikkar på jobb desse dagane, nokre få meter unna kjøkenet vårt.
Krater
Golvlistene sit rundt ein halv centimeter nedi avrettingsmassen no. Korleis veit vi kor djupt golvlistene sit? Jau, sjå litt på dette krateret i kjøkengolvet:
Krater der det var ei vertikal list før. Nedst i krateret ser vi ein rest av det gamle golvbelegget. På dette biletet frå september har kjøkeninnreiinga nettopp vorte montert.
Urkrateret i august, før lista vart fjerna.
Her må eg gjenta korleis golvet vart lagt: Då dei fjerna det gamle golvbelegget, skar dei det bort langs eksisterande listverk utan å fjerne dette. Dei gjorde det altså slik for å unngå å tilføre ny skade. Så avretta dei golvet med dei gamle listene framleis på plass, og til slutt la dei nytt golvbelegg utanpå dei no delvis nedmura golvlistene.
Såleis vart altså det nye golvbelegget skore til rundt eksisterande lister og eksisterande elektrisk kabel. Og her like ved døra fanst det ei vertikal list som høyrde til den tidlegare kjøkeninnreiinga som allereie var fjerna pga. røyk- og sotskade.
Då denne vertikale lista vart fjerna etterpå, oppstod det uunngåeleg eit krater i det nye golvet. Nedst i krateret kunne vi sjå ein leivning av det gamle golvbelegget, under ein kratervegg av avrettingsmasse. Skyvelæret fortalde at krateret var 6,9 mm djupt. Det nye golvbelegget er 3,3 mm tjukt. Dørstokk og golvlist i nærleiken ligg dermed ca. 3,6 mm nedi avrettingsmassen.
På eit anna punkt på golvet hadde vi ein avkappa ende av golvlista å samanlikne med, og konstaterte at golvet var 7–8 mm høgre der no enn før, noko som gjev ei nedmuring på 4–5 mm når ein trekkjer frå det nye golvbelegget oppå. Om litt skal vi også sjå nærare på ei grop i golvet (Den Vestre Vollgrava) som er heile 9,5 mm djup, 22 mm brei og like lang som den lista som var der før.
Tilbake til krateret. Krateret har i ettertid vorte fjerna ved at dei har skore bort eit stykke av det nye golvbelegget, og deretter limt inn eit tilsvarande stykke som ser nesten ut som golvbelegget på staden. Ein kan sjå at det ligg noko innfelt her, men til reparasjon å vere er det ein fin reparasjon.
Så hadde det vore ein skade dei reparerte. Men det var jo ikkje ein skade dei reparerte. Det var skadeunngåinga dei reperarte. Golvet måtte reparerast allereie før skade hadde oppstått.
Reparert krater seinare i september, no også med silikonfuge langs vegg og lister (sjå seinare i bloggposten).
Eg nemnde at golvlistene ikkje vart tekne bort før golvarbeidet. I staden vart altså det gamle golvbelegget skore bort berre utanfor listene. Golvet vart dermed ikkje avretta frå vegg til vegg men berre bort til golvlist som framleis har gamalt golvbelegg under seg. Langs vegger med golvlist stoppar altså avrettinga rundt 15–20 mm unna veggen, avhengig av kvar kniven har gått. Og til slutt vart det nye golvbelegget lagt opptil 4–5 mm utanfor golvlista igjen, med ei glipe imellom.
Ja, ei glipe mellom golvbelegget og den golvlista som eigentleg har som funksjon å skjule den glipa. Så la oss sjå litt på glipene.
Gliper langs veggene
Det gamle golvet gjekk under listene, frå vegg til vegg. Men å leggje det nye golvbelegget med ei open glipe bort til den lista som eigentleg har som funksjon å skjule glipa og halde golvet tett, det fanst det som nemnt ei forklaring på:
«Vi plar gjere det slik,» sa den ansvarlege i juli, for tapeten bak lista kunne verte skada dersom dei løyste på lista. Og dei ville ikkje tilføre ny skade. «Det er på denne måten vi gjer det når det er forsikringssak,» kompletterte serviceleiaren hans ein månad seinare, med eit nikkande forsikringsselskap til stades.
Så altså, når noko er forsikra, så får ein tilbakeført alt til tilsvarande stand som før skaden, med mindre det er forsikringssak.
Denne glipa på oppunder ein halv centimeter mellom golvbelegg og golvlist kan vere litt vanskeleg å sjå på biletet fordi avrettingsmassen i botnen har vorte smurd litt oppover lista på den same staden. Sjå også biletet frå det same området under mellomtittelen «Sprut og søl» over.
Nedst på biletet ser vi ein litt smalare del av glipa. I bakgrunnen har vi den straks etterpå ferdigmonterte sokkelen på kjøkeninnreiinga.
Ei glipe som sjanglar seg ut til ca. ein centimeter utanfor veggen. Dette er for ordens skuld ved ein vegg som ikkje hadde golvlist.
Men kva skulle skje med glipene? Vi varsla allereie 17. juli at pga. dei problema som ville oppstå ved framtidig listarbeid, var det mogeleg at vi ikkje ville gå med på denne utføringa. Handverkaren som hadde oppsyn med arbeidet, informerte oss då om at dei hadde planar om å leggje vaskelist utanpå golvlistene.
Vaskelist vart sidan endra til silikonfuge fordi vi ikkje ville ha feite dobbellister liggjande synleg langs veggene overalt, særleg ville vi ikkje ha vaskelist utanpå golvlister med profil. Og når vi ikkje ville ha noko sånt, så hadde golvleggjarane krav på å få reparere arbeidet sitt på sin eigen måte fyrst, dvs. med silikon. Vi fekk klar beskjed frå forsikringsselskapet på reklamasjonssynfaringa, med tre andre nikkande partar til stades, om at vi dermed ikkje hadde noko anna val enn å godta eit slikt forsøk (vi fekk ein svarfrist, og måtte jo berre svare at det var greitt å prøve).
Silikon tettar glipene som normalt skulle ha vore under golvlistene som no i staden er nedmura i golvet.
Silikonfuge viste seg sjølvsagt å ikkje vere spesielt fint (golv som går under lista, er penare). Men silikonen gjer heller ikkje noko med det grunnleggjande problemet her. Ved framtidig listarbeid, når ein treng å løyse på lister som no ligg nedmura, så kan ein jo tenkje seg kva som vil skje: djupe groper langs veggene, og gjerne behov for nytt golvarbeid attpå om ein vil unngå skjulte vollgraver under nye golvlister.
Vollgrav
Det framtidige listarbeidet kom fort. For det nye golvbelegget vart jo skore til og lagt også utanfor lister som måtte fjernast eller modifiserast pga. endra kjøkeninnreiing. Krateret ved den tidlegare vertikale lista er allereie nemnt. Men det fanst også ei golvlist under benkeplate og radiator. Den lista gjekk tidlegare frå sokkel til sokkel på kjøkeninnreiinga. Ettersom den nye kjøkeninnreiinga er litt smalare, vart det no ein påfallande avstand frå sokkel til list, i begge endane.
Her måtte sjølvsagt noko gjerast. Den gamle golvlista måtte, ja nettopp, ho måtte fjernast, etter at ho fyrst hadde vorte nedmura og deretter fått sin dæsj med silikon. Dessutan skulle veggen på staden få tapet og eit strok med måling.
Den gamle golvlista ved vestveggen, med sokkel til kjøkeninnreiinga til venstre på biletet. Golvlista hadde nettopp vorte mura ned i det nye golvet, men var for kort både her og i den andre enden, og måtte skiftast. Legg også merke til den breie stripa med silikon som var smurd langs den delen av lista som var over golvnivå.
Som han sa det, han som tok kontakt om dette listarbeidet, og som altså høyrer til eit heilt anna firma enn golvleggjarane: Denne lista må skiftast, og det må jo vere list der.
«Ja, no må det vere list der,» var svaret vårt, «for det er jo ikkje golv under».
Det nye golvbelegget på den staden endar rundt 22 mm frå veggen, og mellom golvbelegget og veggen hadde det no openberra seg ei uavretta grop der den gamle golvlista hadde vore. Gropa var ca. 9,5 mm djup, med ei stripe av det gamle golvbelegget i botnen. Utanfor endane på den lista som no vart for kort og som derfor vart fjerna, er derimot golvet avretta, og det er lagt nytt golvbelegg. Oppå denne gropa vart det no lagt ei ny golvlist.
La meg gjenta: Den nye golvlista vart lagd som eit lok oppå ei grop, ei skjult vollgrav, som var 9,5 mm djup og 22 mm brei, og som strekte seg langs lengda av den gamle lista, med ei stripe av det gamle golvbelegget i botnen. Gropa går under namnet Den Vestre Vollgrava.
Då lista vart fjerna, avdekte ho ei 9,5 mm djup og 22 mm brei grop med det gamle golvbelegget i botnen. Gropa går under namnet Den Vestre Vollgrava.
Han som laga den nye golvlista, gjorde ein fin jobb. Den nye golvlista vart ekstra feit for å dekkje vollgrava og silikonfuga, men det var ikkje nok. Det var silikonrestar og små sprekker å sjå, somme stader var det framleis eit par millimeter ut til det nye golvbelegget, og under var det altså eit nesten 1 cm djupt hòl i golvet.
Dette er på kjøkenet, der er det gjerne vått, og akkurat her ved denne omsider delvis tildekte vollgrava er det også at kattane held til og søler vatn. Utover det generelle våtromsspørsmålet var ein viktig grunn til at vi valde golvbelegg og ikkje laminat eller standardpakken med parkett, nettopp at vi har to kattar, med alt sølet ved vasskåla.
Ei ny og feitare golvlist dekte gropa, men ikkje godt nok.
Snikkaren såg problemet, tok bort den nye lista igjen, tetta vollgrava med pølse og silikon, og bygde ut lista endå meir. Feitare list skal ein leite lenge etter. Resten av kjøkenet har nedmura golvlister som før, med vollgraver som ligg klare til bruk.
– Men har du ikkje alltid ynskt deg vollgrav? spurde nokon meg på jobben, og prøvde å sjå det positive i det.
Lista var gjord endå feitare, og samstundes vart Den Vestre Vollgrava under henne fylt igjen med ymis fyllmasse.
Og forresten
At det er kjekt å ha arbeidslys, forstår vi. Men når ein lysarmatur frå den kjøkeninnreiinga som ikkje finst lenger, er provisorisk bortslengd til oppbevaring på skrå i den enno ubygde vindaugskarmen, og elles berre heng etter leidninga, så vil vi tilrå at ein ikkje forlèt armaturen i påslegen tilstand og lèt lyset stå på utan tilsyn heile natta.
Det ville vi meint også om vi ikkje hadde hatt ein brann å overleve. Kall oss sære, men vi har alltid – også før brannen – vore pedantiske på branntryggleik.
Tilsyns- og festelaus lysarmatur i full vigør ventar på at golvleggjarane i målarfirmaet skal kome tilbake neste morgon.
Å la golvistene stå
Det var det å ikkje fjerne golvlistene som fekk dei fleste konsekvensane: nedstøypte lister, krater i golvet, groper i golvet, golvavretting som stoppar langt unna veggen, og gliper i golvet som eigentleg skulle ha vore under nettopp golvlistene. Men å snakke med oss om slike val i arbeidsmåte, det var uaktuelt, viste det seg. Rettnok var det greitt å la oss velje produkt (golvbelegg framfor parkett) slik at dei fekk oppdraget, og det var greitt å hjelpe til med produktkatalog. Men vi fekk altså ikkje høve til å velje mellom skikkeleg arbeid og forsikringsvarianten, om så mot eit mellomlegg.
«Vi forheld oss berre til oppdragsgjevar (entreprenøren), ikkje til dykk.» Forsikringsselskapet nikka framleis, og la til at dei legg seg jo ikkje opp i arbeidsmåten. Det gjer heller ikkje oppdragsgjevar.
Så her har målarfirmaet fått halde på fritt, utan at nokon andre har hatt noko dei skulle sagt. Aller minst hadde vi noko vi skulle sagt.
Tenk så mykje som kunne ha vore annleis dersom dei hadde spurt om vi ville betale mellomlegg for å få fjerna golvlistene. Eg var til og med til stades då arbeidet tok til (ikkje lenge nok til å forstå kva i all verda slags plan dei hadde for arbeidet). Men når firmaet er innleigt av ein entreprenør som er engasjert av eit forsikringsselskap som har burettslaget, ikkje oss, som kunde, så spør ein altså ikkje irrelevante framandfolk som berre eig andelen, som har dette som heim, og som normalt måtte ha betalt alt sånt arbeid av eiga lomme.
Til samanlikning har alle andre handverkarfirma som har vore inne i heimen vår, inkludert oss i vala sine, jamvel med synfaring på førehand. Elektrikaren ringde til og med to gonger på rappen for å drøfte den nøyaktige plasseringa av eit stikk i veggen, og kva konsekvensar dette ville ha for tapetsert vegg og plassering av kjøleskap. Fagfolk, veit du.
Og ja, apropos støv og fagfolk. Dei som skulle skifte kjøkenvindauga våre, ville ikkje eingong gjere dét utan fyrst å setje opp ein plastvegg og isolere den delen av kjøkenet. I tilfelle det skulle kome støv.
I den opphavlege reklamasjonen på golvlegginga kravde vi å få lagt golvbelegget på nytt, på skikkeleg måte og med skikkeleg listarbeid. Det gjekk ingen av partane med på, sidan firmaet skulle få lov til å prøve å reparere på sin eigen måte fyrst. Firmaet måtte berre få meir permanent tilgang til nøkkelen vår for å få gjort det.
Det fekk dei, ved at vi gav nøkkelen til oppdragsgjevar/entreprenør. Det tok deretter to veker før reparasjonsarbeidet kom i gang.
Men allereie etter éi veke hadde nokon fått nøkkeltilgang og vore innom og montert kjøkeninnreiing oppå det golvet som vi hadde reklamert på, før reparasjonarbeidet hadde byrja, og utan å orientere oss før arbeidet var godt i gang. Kjøkenleverandøren, som forresten var alle tiders og også hadde ein kjempeflink montør, hadde nemleg hatt ein dialog med entreprenøren (som forresten også har alle tiders folk) om at no var alt klart. Fint det då. Og no har vi altså også flytta heim, sjølvsagt utan synfaring (bloggpost 1 og bloggpost 2 om heimflyttinga).
Så kva gjer vi med dette? Sei dét.
Plutseleg stod det eit kjøken på det golvet som vi hadde reklamert på. Dei som hadde fått låne nøkkelen vår for å sleppe inn golvfolket, hadde sloppe inn kjøkenfolket etter å ha hatt ein dialog med dei, fekk vi vite.
– – –
Tidlegare bloggpostar om brannen:
1. Då brannen kom – 2. Den andre dagen utan heim – 3. Ryddedagar – 4. Oppdateringar etter brannen – 5. På plass i eksilet – 6. Reparasjonar tek tid – 7. Nei, vi har ikkje flytta heim – 8. Nedteljing på overtid – 9. Vi har flytta heim
[Oppdatering 28.3.2016: Det har kome ein oppfylgjarbloggpost: Kjøkengolvet og det som skjedde etterpå. Dei omtalte partane er Sverresborg Malerservice (golvlegging) og Tryg Forsikring. Entreprenøren er Norgeshus Fredheim & Paulsby.]
Read Full Post »
Those of us who still run Tweetbot 1.6.2 on an OS X version older than 10.10, are not necessarily very happy these days. Tweetbot is available only from the Mac App Store, the present version of Tweetbot (version 2) does not run on old OS X versions, and a few days ago Apple did something that broke the version of Tweetbot (that is, 1.6.2) that does work on old versions of OS X. It was something about a certificate that expired on November 11.
Mellom turrfisken og veden 